Muzeum Regionalne w Iwanowicach - nieczynne do odwołania

Historia Muzeum Regionalnego w Iwanowicach zaczyna się w 1977 r. Powstała wówczas Izba Regionalna. Do otwarcia tej jednostki kulturalno – oświatowej przyczynił się Antoni Walaszczyk, ówczesny architekt gminny oraz wykopaliska archeologiczne prowadzone przez Jana Machnika – docenta archeologii PAN. Antoni Walaszczyk chciał aby niektóre eksponaty archeologiczne wydobyte z ziemi  na iwanowickich polach pozostały w Iwanowicach. W tutejszej Izbie Regionalnej oprócz wykopalisk architekt postanowił umieścić stare sprzęty i narzędzia, już nie będące w użyciu, znajdujące się na strychach, w komorach i stodołach iwanowickich gospodarzy.

Antoniemu Walaszczykowi w działalności pomagali  również miejscowi nauczyciele, którzy  zachęcali uczniów, aby namawiali rodziców i dziadków do pozbywania się tych niepotrzebnych już w gospodarstwie przedmiotów, celem wyeksponowania ich jako skarbów przeszłości, świadczących o pracy i kulturze naszych przodków. Pomysł inżyniera A. Walaszczyka popierał Jan Jasiówka „Ogrodnik” miejscowy działacz społeczny, a przede wszystkim historyk samouk. Ówczesne władze gminne przekazały pod Izbę Regionalną budynek stojący w centrum Iwanowic, w którym niedawno jeszcze były sklepy i restauracja.

Z czasem władze gminne postanowiły ów stary budynek – w którym funkcjonowała Izba – wyburzyć. Na jego miejscu wybudowano stojący do dzisiaj budynek Poczty Polskiej. Po zakupieniu od gospodarza Tadeusza  Jędrychowskiego zabytkowej karczmy,  w czerwcu 1992 r. uroczyście  otwarto placówkę kulturalno – oświatową pod nazwą Muzeum Regionalne, działające przy współpracy z  krakowskim PTTK. Antoni Walaszczyk był kustoszem Muzeum do 1999 r. Muzeum działa nadal z niewielką przerwą na remont zabytkowego obiektu.

Muzeum posiada głównie eksponaty archeologiczne i etnograficzne. Kustoszem Regionalnego Muzeum jest obecnie Adam Miska.